Rode Zee Steenvissen  - De meester in vermomming

    Geloof het of niet, er is maar 1 soort steenvis in de Rode Zee (Synanceia verrucosa), hoewel ten minste 5 andere soorten door duikers vaak worden aangezien voor steenvissen. Dit zijn de schorpioenvissen, waarvan er 4 verschillende soorten zijn en de draadvormige duivels. Dit is niet verrassend als je bedenkt dat schorpioenvissen, koraalduivels en steenvissen allemaal tot dezelfde familie behoren (scorpaenidae).

Alle leden van deze familie hebben vergelijkbare kenmerken doordat ze allemaal giftige stekels hebben. De steenvis heeft 13 dorsale stekels, elk met 2 giftige zakjes, 3 giftige stekels op zijn anale vin en 2 giftige stekels op elk van zijn bekkenvinnen. Het is officieel 's werelds meest giftige vis en het gif dat het injecteert, kan een volwassene in minder dan een uur doden. Als u op de ruggengraat van deze vis stapt of deze per ongeluk aanraakt, kunt u braken, koorts, zwelling, ondraaglijke pijn, ademhalingsmoeilijkheden en weefselvernietiging rond de ingaande wond veroorzaken, dus onmiddellijke medische aandacht is noodzakelijk. Eerste hulp houdt in dat het getroffen gebied gedurende 20 tot 30 minuten (niet meer dan 30 minuten) in zeer heet water wordt geplaatst, zo heet als de patiënt kan staan, omdat de hitte helpt de eiwitten in het gif af te breken. Als er stekels in de wond zitten, probeer deze dan NIET te verwijderen, maar maak er gewoon een pad rond.

Deze vis is er echter niet op uit om je te pakken te krijgen. Het zal je niet achtervolgen met de bedoeling je kwaad te doen. Het gebruikt eerder zijn gif als bescherming en om predatie te voorkomen. De belangrijkste roofdieren zijn haaien, roggen en murenen.

De steenvis is een onhandige beweger die niet ver reist. Het is een bodembewoner en is een meester in camouflage die gedeeltelijk begraven ligt in het zand of zich verstopt tussen koraalblokken of rotsen. Het kan zelfs bedekt zijn met algen, waardoor de vermomming wordt verbeterd. Hoewel het van nature een bruine of grijze kleur heeft, kan het andere kleuren aannemen om in de omgeving te passen. Vaak is de enige aanwijzing voor zijn aanwezigheid de sterk gebogen mond die naar boven wijst en de zwellingen in het oog.

De steenvis is geen actief roofdier, maar wacht eerder op zijn prooi om langs te zwemmen. Het heeft een zeer grote mond met krachtige kaken die snel en in minder dan 15 milliseconden kunnen doorslaan en zijn prooi heel snel kunnen opzuigen. Ze eten graag rifvissen en bodembewonende ongewervelden.

De steenvis leeft een eenzaam leven. Mannetjes en vrouwtjes komen echter wel kort in groepjes samen tijdens het paarseizoen, wanneer het vrouwtje eieren op de zeebodem legt en de mannetjes over de gelatineuze eimassa zwemmen en sperma vrijgeven om ze te bevruchten. De eieren van de steenvis zijn vrij groot in vergelijking met de eieren van andere vissen van vergelijkbare grootte en de jongen zijn meestal al goed ontwikkeld genoeg om zichzelf te verdedigen wanneer ze tevoorschijn komen. Afgezien van deze basisinformatie is er zeer weinig bekend over de paringsgewoonten van steenvis.